Το ερώτημα απασχόλησε Βρετανούς ερευνητές, οι οποίοι απαντούν ότι το φαινόμενο δεν οφείλεται στην υπέρμετρη ευσυνειδησία ή ακόμα και στην τάση αυτοκαταστροφής των εργαζομένων, αλλά στις υψηλές απαιτήσεις του εργοδότη, στο έντονο στρες και τη μεγάλη ανασφάλεια.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη δρα Μαριέλα Μιράγκλια, του Πανεπιστημίου East Anglia, δημοσίευσαν την έρευνά τους στην επιθεώρηση «Journal of Occupational Health Psychology» και για να εξάγουν τα συμπεράσματά τους ανέλυσαν 61 έρευνες που έγιναν σε 34 χώρες και στις οποίες συμμετείχαν 176 χιλιάδες άτομα.
Οπως διαπιστώθηκε, οι λόγοι που κάποιος πάει στη δουλειά του άρρωστος είναι συνήθως ο φόρτος εργασίας, η έλλειψη προσωπικού, οι πιέσεις για υπερωρίες, οι προσωπικές οικονομικές δυσκολίες,
αλλά και ο φόβος της στοχοποίησης και των μελλοντικών διακρίσεων εις βάρος του. Την ίδια στιγμή, λένε οι ερευνητές, οι καλύτερες σχέσεις με προϊσταμένους και υφισταμένους, η ικανοποίηση από τη δουλειά, η αισιοδοξία με την οποία βλέπουν τη ζωή και η ψυχική σύνδεση με την εργασία, κάνουν τους εργαζόμενους να θέτουν σε δεύτερη μοίρα την υγεία τους. Τέλος, η έρευνα κατέληξε ότι η εργασία σε περιόδους που ο εργαζόμενος δεν είναι καλά στην υγεία του έχει μόνο αρνητικές επιπτώσεις, καθώς η επιβάρυνση της υγείας του ίδιου και ίσως των συναδέλφων του, κάτι ιδιαίτερα επίκαιρο την εποχή των μεταδοτικών λοιμώξεων όπως η γρίπη και το κοινό κρυολόγημα, αυξάνει την πιθανότητα λαθών και χαμηλότερης απόδοσης.
Τέλος, η έρευνα εκτιμά ότι υπάρχει μεγαλύτερη μείωση παραγωγικότητας για μια εταιρεία, έναν οργανισμό αλλά και συνολικότερα για μιαν οικονομία όταν οι εργαζόμενοι επιμένουν να δουλεύουν παρότι είναι άρρωστοι.
πηγή: stithoskopio
Posted in: 
