Αυτή τη Κυριακή μπορείς να σταθείς και πάλι όρθιος, ατενίζοντας τον ορίζοντα και στρέφοντας το κεφάλι στον ουρανό. Υποθέτω πως κουράστηκες τόσα χρόνια γονατιστός με το κεφάλι σκυφτό.
Αυτή τη Κυριακή μπορείς να συναντήσεις όλους αυτούς που χρόνια τώρα άκουγες τα ονόματα τους σε ανούσιες γιορτές, αναμασώντας λόγια κούφια, κοιτώντας κρυφά κάθε τόσο το ρολόι. Να τους συναντήσεις, να τους πιάσεις το χέρι και να βαδίσεις μαζί τους. Το Λεωνίδα, τον Θεμιστοκλή, τον Θεόδωρο, τον Μάρκο, τον Αθανάσιο, την Μαντώ, τον έφεδρο ανθυπολοχαγό, τους φυλακισμένους και τους εξόριστους που παρακαλούσαν να ανοίξουν τις πόρτες για να πολεμήσουν, τη Λέλα, τον Άρη (αυτόν το τελευταίο μην τον αφήσεις πάλι μόνο του ανάμεσα στους λύκους).
Αυτή τη Κυριακή μπορείς να κοιτάξεις τον διπλανό σου με αλληλεγγύη και συντροφικότητα και όχι σαν 4χ4, μεζονέτα, εμπόδιο στο δικό σου βόλεμα, λάφυρο στον αγώνα σου για ατομική καταξίωση. Να τον κοιτάξεις και να φανταστείς ένα κοινό μέλλον, συλλογικά φτιαγμένο.
Αυτή τη Κυριακή μπορείς να αναμετρηθείς με ένα μεγάλο γιατί. Να πεις βροντερά «Όχι άλλη Βάρκιζα» ή όπως έλεγε ένας φίλος στους δρόμους «Βάρκιζα τέλος».
Αυτή τη Κυριακή μπορείς να στείλεις ένα μήνυμα στη γηραιά, σαπισμένη Ευρώπη που καταρρέει μέσα στους ξεφτισμένους μύθους της, ότι χωρίς Δημοκρατία δεν χτίζεται τίποτα, χωρίς αλληλεγγύη επιστέφουν οι λύκοι, χωρίς δικαιοσύνη ξαναγεννιέται ο όλεθρος. Να της θυμίσεις ότι ο μόνος δρόμος είναι η επιστροφή εκεί που η ίδια θεωρεί ως κοιτίδα της. Μόνο που πρώτα πρέπει να το θυμηθείς εσύ.
Έχεις τη ευκαιρία. Αυτή την Κυριακή.
Αυτή την Κυριακή μπορείς να πάρεις την Ιστορία αγκαζέ. Αυτή μπορεί να σου ψιθυρίζει διάφορα, για δύσκολες αντικειμενικές συνθήκες, για επικίνδυνα μονοπάτια, για αχαρτογράφητα νερά και τέτοια. Μην μασάς. Σκύψε και πες της με σταθερή φωνή «Πάμε. Αυτός είναι ο δρόμος. Άλλος δεν υπάρχει».
Αυτή την Κυριακή μπορείς να ξαναγίνεις Άνθρωπος.
Ηλίας Ε. Τάτσης
πηγή: alfavita.gr