Η εξοντωτική αυτή πραγματικότητα η οποία χρόνιζε και έμενε χωρίς λύση από το κράτος παρά τις κατά καιρούς εκκλήσεις, οδήγησε τον κορυφαίο αυτό νευροχειρουργό να υποβάλει την παραίτησή του, με αποτέλεσμα η κλινική να οδηγείται στο κλείσιμό της.
Παρά το γεγονός ότι ο κ. Κουτζόγλου προσπαθούσε με νύχια και δόντια να οργανώσει και να κρατήσει “ζωντανή” την παιδονευροχειρουργική κλινική, το κράτος κώφευε.
Η υποβολή της παραίτησης του γιατρού ξεσήκωσε ένα απίστευτο κύμα συμπαράστασης όχι μόνο
από συναδελφους του αλλά κυρίως από πολίτες που εκθείαζαν τον Μ. Κουτζόγλου και διαμαρτύρονταν για την απειλή κλεισίματος της κλινικής.
Τελικά έγινε γνωστό ότι θα γινόταν προσπάθεια τοποθέτησης στην κλινική τριών επικουρικώνν ιατρών ενώ δρομολογήθηκαν οι διαδικασίες για την κάλυψη μιας θέσης Επιμελητή Β.΄
Η ευχαριστήρια επιστολή του γιατρού που αρχίζει και καταλήγει με Καζαντζάκη, είναι συγκινητική:
«Ο σωστός δρόμος είναι ο ανήφορος» (Νίκος Καζαντζάκης)
Αγαπητοί μου φίλοι,
Αγαπημένα μου παιδιά,
Απευθύνομαι σε σας, που όλες αυτές τις μέρες με στηρίξατε εμπράκτως, σ’ αυτή την δύσκολη και καθοριστική στιγμή της ζωής μου.
Δύσκολη, γιατί έπρεπε να σταθμίσω όλα τα γεγονότα και να πάρω τις απαραίτητες αποφάσεις για μένα και την οικογένειά μου και καθοριστική, γιατί οι ευθύνες που νιώθω απέναντι στο καθήκον, απέναντι στο νευροχειρουργικό παιδί, σε σας δηλαδή, ήταν τρομακτικά μεγάλη!!
Όλο αυτό τον καιρό, ήθελα να ξέρετε ότι παρά την αίτηση παραίτησής μου, ουδέποτε εγκατέλειψα τα νευροχειρουργικά παιδιά στο νοσοκομείο μας. Ο στόχος μου δεν ήταν να κλείσει, αλλά τουναντίον ν’ αναπτυχθεί η νευροχειρουργική κλινική, ώστε ο πολίτης της Ελλάδας να έχει την δυνατότητα δεύτερης γνώμης από δημόσιο νοσοκομείο, ξεκινώντας τη συγκλονιστική «Οδύσσειά του» …
Γιατί μόνο όποιος γνωρίζει, μόνο αυτός μπορεί να κατανοήσει αυτή την συγκλονιστική περιπέτεια ενός νευροχειρουργικού παιδιού, πόσο μάλλον αν τυχαίνει να ‘σαι ειδικός και μ’ εμπειρία τουλάχιστον κοντά στα 25 χρόνια…
Τα τελευταία χρόνια τα προβλήματα ήταν γνωστά μόνο σε θεσμικό επίπεδο και λύσεις δεν βρισκόταν… Χάριν στη δική σας στήριξη τα θέματα έγιναν γνωστά και υποσχέθηκαν λύσεις.
Ευχαριστώ, λοιπόν,
τους γονείς των παιδιών και τα παιδιά, που μαζί ζήσαμε οριακές στιγμές, ….μοχθώντας για έναν κοινό στόχο, …την ζωή τους. Με τις καταιγιστικές και συνάμα συγκινητικές ευχαριστήριες επιστολές, έδειξαν πως είχαν καταλάβει, ότι με περίσσεια ανιδιοτέλεια πάλευα να κρατήσω την ζωή των παιδιών τους…, μαζί μας…
Ευχαριστώ για
τις συγκινητικές αυθόρμητες εκδηλώσεις συμπαράστασης από τους ειδικευόμενους ιατρούς του νοσοκομείου μας, ιδιαίτερα της Α΄ και Β΄ Χειρουργικής κλινικής, τους γιατρούς της Μονάδας Εντατικής Θεραπείας, τους νοσηλευτές μας, τους διοικητικούς υπαλλήλους κι όλο το προσωπικό του νοσοκομείου μας!
Το σωματείο εργαζομένων, που με την ανακοίνωσή του αισθάνθηκα ότι δεν είμαι πλέον μόνος, αλλά πως είχα αυτούς τους ανθρώπους συνοδοιπόρους, άρα έγινα πιο δυνατός ώστε ν’ αντέξω..
Το Υπουργείο Υγείας, δια μέσου του Αναπληρωτή Υπουργού Υγείας και συναδέλφου κου Ξανθού Ανδρέα, αλλά και του Προέδρου της Ο.Ε.Ν.Γ.Ε. συναδέλφου κου Δημήτρη Βαρνάβα, που πρωτόγνωρα μ’ ανθρώπινο και συναδελφικό τρόπο, ενδιαφέρθηκαν κι άκουσαν τα προβλήματα που υπάρχουν, προσφέροντας για πρώτη φορά επείγουσες λύσεις.
Νοιώθοντας βαθιά ευγνωμοσύνη, ευχαριστώ τον Concezio Di Rocco, διευθυντή της παιδονευροχειρουργικής του International Neuroscience Institute (INI) Ανόβερο, ο οποίος είναι δάσκαλος, εμπνευστής και αρωγός μου, για την συγκινητική αναφορά του στην συνεργασία μας αλλά και στην δημόσια υποστήριξη για την ανάπτυξη δημόσιας παιδονευροχειρουργικής κλινικής στο νοσοκομείο μας. (Συνέντευξη«Αυγή»22.03.2015).
Ευχαριστώ την εφημερίδα «Αυγή» και τα blogs ygeia360, ygeianet και τόσα άλλα, που φιλοξένησαν επιστολές και δημοσιεύματα τιμητικά για μένα και που βόηθησαν ώστε να γίνει πανελλήνια γνωστό το πρόβλημα, που πάντα επιθυμούσα ν’ αναδείξω.
Μετά απ’ όλ’ αυτά θέλω να σας ενημερώσω, ότι φαίνεται πως αρχίζει η διαδικασία επίλυσης των χρονιζόντων προβλημάτων. Όπως μ’ έχουν διαβεβαιώσει, πρόκειται σύντομα να πλαισιωθώ από τρεις επικουρικούς ιατρούς, ενώ την περασμένη Παρασκευή έγινε κρίση για την κάλυψη μιας θέσης Επιμελητή Β,΄ που είχε «παγώσει» από το 2011…!!!
Θέλω τη στιγμή αυτή, πέρα απ΄ τα προσωπικά μου αισθήματα ευγνωμοσύνης, να σας εξομολογηθώ πως θα μου ήταν τόσο εύκολο να κοιτάξω το προσωπικό μου συμφέρον, έναντι του κοινού συμφέροντος, εγκαταλείποντας το ΕΣΥ για τον ιδιωτικό χώρο. Ωστόσο υπηρετώντας τόσα χρόνια το Εθνικό Σύστημα Υγείας, ένα πολύπαθο σύστημα, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, που πολλοί θα ήθελαν ή ακόμη και τώρα σε στιγμές κρίσης επιθυμούν ν’ αποτύχει, κάτι ήταν που με τράβηξε να συνεχίσω να υπηρετώ το χώρο αυτό, γι’ ακόμη μια φορά, επιδιώκοντας το συμφέρον των πολιτών της Ελλάδας: Τα Παιδιά κι όλοι εσείς οι Άνθρωποι, που μπορεί να μη σας ξέρει κανείς, αλλά τυχαίνει να σας γνωρίζω εγώ, τυχαίνει να είστε είστε η ραχοκοκκαλιά της Πατρίδας μας…!!!
Υπόσχομαι στο Θεό και σε σας,
πως θα παραμείνω στις επάλξεις, ώστε το όνειρό μας σύντομα να γίνει πραγματικότητα, όσο ακόμη, με τη δική σας πάντα συμπαράσταση, αντέχω!!!
«Δεν υπάρχουν ιδέες, υπάρχουν μονάχα άνθρωποι που κουβαλούν τις ιδέες, κι αυτές παίρνουν το μπόι του ανθρώπου που τις κουβαλάει.» (Νίκος Καζαντζάκης)
Με τιμή κι ευγνωμοσύνη
Μιχάλης Κουτζόγλου
πηγή: stithoskopio
Posted in: 
