Δυστυχώς η ιστορία δεν είναι για γέλια. Αλλά για κλάματα. Πριν μπω στην ουσία και για την ιστορία τονίζω ότι ο χαρακτηρισμός του νόμου Μητσοτάκη ως ανόητου έγινε ενώπιον αρκετών ανθρώπων και δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Μάλιστα, την πληροφορία την έλαβα από συνεργάτες του Πρωθυπουργού στο… Μαξίμου, στους οποίους έφτασαν οι δηλώσεις του κ. Λιντζέρη και τους ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι. Και δεν αποκλείω να πέσουν κεφάλια… Γι’ αυτό και έσπευσε ο κ. Λιντζέρης να ανασκευάσει κακήν κακώς τις δηλώσεις του.
Τα ήθελαν και τα έπαθαν πάντως στου Μαξίμου. Τι φταίει ο κ. Λιντζέρης; Ποιοι τον επέλεξαν και τον τοποθέτησαν εκεί; Αυτά θερίζει το Μαξίμου με όσα έσπειρε τόσους μήνες, τοποθετώντας πρώην βουλευτές ή πολιτευτές σε επίκαιρες θέσεις στη διακυβέρνηση του Δημοσίου.
Ο κ. Λιντζέρης διαχειρίστηκε το ζήτημα με το μόνο τρόπο που γνωρίζει τόσα χρόνια: Πασοκικά. Είναι φανερό ότι με τη γνωστή Πασοκική μεγαλοσύνη βρήκε την ευκαιρία να δείξει ότι το ΠΑΣΟΚ έχει διαφορετική θέση με σαφή πρόθεση να «χαϊδέψει» τα αυτιά των συνδικαλιστών και των εργαζομένων. Youcannot teach an old dog new tricks– δεν μπορείς να μάθεις νέα κόλπα σε ένα γέρικο σκύλο – λένε οι αγγλοσάξωνες.
Ξέρετε όμως ποια είναι η μεγαλύτερη ανοησία της όλης υπόθεσης; Πιστεύω ότι ο κ. Λιντζέρης μάλλον έχει δίκιο. Ο νόμος Μητσοτάκη δείχνει να είναι πράγματι ανόητος. Και το πιο ανόητο απ’ όλα είναι ότι με αυτά και με αυτά η κυβέρνηση θα κατορθώσει να «κάψει» ένα ακόμη σημαντικό μέτρο, που είναι αναγκαίο για τον εκσυγχρονισμό του νεοελληνικού πελατειακού και αναξιοκρατικού Κράτους: την αξιολόγηση του ανθρώπινου δυναμικού στο δημόσιο τομέα.
Αυτή είναι η μεγαλύτερη ανοησία της συγκυβέρνησης ΝΔ και ΠΑΣΟΚ… Και σήμερα βρίσκω την ευκαιρία να απονείμω τα εύσημα στον κ. Λιντζέρη, γιατί αν δεν προσπαθούσε να διαψεύσει το ρεπορτάζ μου, δεν θα αποκαλύπτοταν σε όλο της το μεγαλείο η ανοησία της κυβέρνησης!
πηγή: stithoskopio
Posted in: 
