Αν ο αντισημιτισμός ήταν κριτήριο για τη μη συμπερίληψη κάποιου στα ψηφοδέλτια των συνταγματικών κομμάτων, το πρόβλημα της συγκρότησής τους θα ήταν πολύ σοβαρό. Ο αντισημιτισμός είναι διάχυτος ακόμα και στις αυτοπροσδιοριζόμενες ως διεθνιστικές δυνάμεις. Εχει βαθιές ρίζες στην ίδια μας την παράδοση (που δεν είναι αποκλειστικά «θετική», όπως πιστεύουμε): σε παραμύθια, παροιμίες, τραγούδια. Ξέρει όμως από καμουφλάζ. Μεταμφιέζεται λοιπόν σε «αλληλεγγύη στους Παλαιστίνιους» ή προφασίζεται πως είναι μόνο αντισιωνιστικός.
Αναλόγως σοβαρό πρόβλημα στη συμπλήρωση των ψηφοδελτίων θα υπήρχε και αν ίσχυε ως κριτήριο εισόδου η ημιεπαρκής γνώση της ιστορίας, έστω και μόνο της δικής μας, όχι των άλλων
(που έτσι κι αλλιώς, «τι ιστορία να ’χουν οι δενδρόβιοι»). Αν η ανιστόρητη αγραμματοσύνη λειτουργούσε ως απαγορευτικό, πολλοί, ακόμα και απ’ όσους υπούργεψαν παλιά ή υπουργεύουν σήμερα, θα χρειάζονταν πολύμηνα εντατικά μαθήματα πριν διανοηθούν να πολιτευτούν. Αλλα μετράνε όμως. Αν σε ζεσταίνει παλιό ή καινούργιο τζάκι, αν έχεις άκρες με τα ΜΜΕ, αν έχεις λεφτά για «χορηγίες», αν έτυχε να είσαι συμμαθητής πρωθυπουργού κ.τ.λ.
Στην περίπτωση του κ. Θ. Καρυπίδη, που ο ΣΥΡΙΖΑ τον επέλεξε ως... υποψήφιο περιφερειάρχη Δυτικής Μακεδονίας, συντρέχουν και τα δύο απαγορευτικά: και ο αντισημιτισμός, σε χυδαία εκδοχή, και η πιο ανιστόρητη αγραμματοσύνη. Ακόμα λοιπόν κι αν τον πρότεινε η τοπική κομματική οργάνωση (που δεν είναι βέβαιο), η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ όφειλε να είναι περισσότερο ενημερωμένη για το ποιόν κάποιου που τον προόριζε για τέτοιο αξίωμα. Διότι ο άνθρωπος τυγχάνει εβραιοφάγος του χαμηλότερου δυνατού επιπέδου, δηλαδή του πλέον αγράμματου και αδιάβαστου. Το απέδειξε με όσα έγραψε στο Φέισμπουκ όταν γεννήθηκε η ΝΕΡΙΤ: Μας πληροφόρησε ότι «το ΝΕΡΙΤ είναι εβραϊκό όνομα για κορίτσια που γεννήθηκαν κατά τη Χάνουκα», η δε «Χάνουκα είναι ανθελληνική γιορτή» κατά την οποία «οι Εβραίοι γιορτάζουν τη νίκη τους κατά του Μεγάλου Αλεξάνδρου!!!».
Τα τρία θαυμαστικά δικά του. Ας προσθέσουμε εμείς άλλα τριάντα ώστε να συμπληρωθούν τα 33 χρόνια ζωής του Μεγαλέξανδρου. Ο οποίος, όσο κι αν τον λατρεύουμε σαν αθάνατο, πέθανε το 323 π.Χ. Αρα δεν θα μπορούσε να βρίσκεται στην Ιερουσαλήμ το 165/164 π.Χ., ώστε να νικηθεί από τους Εβραίους, τον Ιούδα Μακκαβαίο συγκεκριμένα, ηγέτη των εξεγερμένων κατά των Σελευκιδών. Ο οποίος θέσπισε τη Χανουκά, εορτή των Εγκαινίων του Ναού, οργανώνοντας την κάθαρση του Ναού της Ιερουσαλήμ μετά τη βεβήλωσή του από τον Αντίοχο Δ΄ τον Επιφανή. Που και τον Ναό λήστεψε και «φονοκτονίαν εποίησε», κατέσφαξε δηλαδή τους Εβραίους, που δεν έσκυψαν την κεφαλή για να τους «εξελληνίσει»· εξ ου και απεκλήθη Επιμανής. Τι πάει να πει λοιπόν ανθελληνική γιορτή; Την αγάπη τους για την ελευθερία και τον Θεό τους γιορτάζουν οι Ισραηλίτες. Ο,τι κι εμείς στις δικές μας επετείους.
πηγή: stithoskopio
Posted in: 
