Η απειλή από τα φθηνά γενόσημα τρίτων χωρών είναι υπαρκτή: τόσα έχουν γραφτεί και καταγγελθεί στο διεθνή Τύπο για τις περιπτώσεις νοθευμένων ινδικών και ισραηλινών φαρμάκων, για τις σοβαρές παρενέργειες που πολλά από αυτά έχουν προκαλέσει στην υγεία χιλιάδων ασθενών παγκοσμίως, που κάποιες φορές έφτασαν μέχρι το θάνατο.
Αυτό που δεν έχει τονιστεί ωστόσο στο βαθμό που χρειάζεται είναι ένας ακόμα κίνδυνος: αυτός της μειωμένης ή και καθόλου δραστικότητας κάποιων γενόσημων, που τα καθιστά –ακόμα και αν δεν έχει περάσει η ημερομηνία λήξης- «ληγμένα».
Υποτίθεται ότι τα γενόσημα σκευάσματα πρέπει να είναι βιοϊσοδύναμα με το πρωτότυπο φάρμακο, του οποίου η πατέντα έχει λήξει και το οποίο αντιγράφουν. Δηλαδή να περιέχουν την ενδεδειγμένη δόση δραστικής ουσίας, ώστε να είναι σε θέση να θεραπεύουν.
Πολλές φορές όμως η αρχή αυτή καταστρατηγείται από τις πολυεθνικές γενόσημων, που παράγουν τα σκευάσματά τους στην Ινδία και αλλού, υπό αμφίβολες συνθήκες. Για να μειώσουν ακόμα περισσότερο το κόστος παραγωγής, κάποιες φορές χρησιμοποιούν ψεύτικες δραστικές ουσίες (placebo) και φθηνά, αμφισβητήσιμης ποιότητας έκδοχα υλικά. Άλλες φορές, ακόμα κι αν η δραστική ουσία περιέχεται στο σκεύασμα, λόγω της χαμηλής ποιότητας της ίδιας ή των έκδοχων υλικών, δεν ανταποκρίνεται στην αναγραφόμενη διάρκεια ζωής του φαρμάκου (περίπτωση της ινδικής Ranbaxy).
Στη συνέχεια εξάγονται σε πολλές χώρες του κόσμου σε τεράστιες παρτίδες και έτσι γενόσημα χωρίς καμία αποτελεσματικότητα φτάνουν στα σπίτια εκατομμύρια ασθενών, οι οποίοι καταναλώνουν «ληγμένα» χωρίς να το ξέρουν.
Πρόσφατο παράδειγμα ο σάλος που έχει δημιουργηθεί στον Καναδά και έχει ξεσηκώσει τόσο την ιατρική κοινότητα όσο και τους πολίτες με τα ινδικής παρασκευής γενόσημα αντισυλληπτικά χάπια, που αντί για δραστική ουσία περιείχαν... ζάχαρη! Αποτέλεσμα, δεκάδες γυναίκες που κατανάλωσαν τα εν λόγω σκευάσματα και νόμιζαν ότι προστατεύονται, βρέθηκαν αντιμέτωπες με ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες.
Οι δε γιατροί στις Ηνωμένες Πολιτείες σε κάποιες περιπτώσεις έχουν βρεθεί στη δυσάρεστη θέση να... ξυπνήσει ασθενής κατά τη διάρκεια εγχείρισης, καθώς οι αναισθησιολόγοι αναγκάζονται να «αυτοσχεδιάσουν» με γενόσημα σκευάσματα, σύμφωνα με δημοσίευμα των New York Times, εξαιτίας και ελλείψεων στα νοσοκομεία του συνήθους φαρμάκου που χρησιμοποιούσαν.
Σε τέτοια περιπέτεια θα μπορούσε να μας εκθέσει η τρόικα με την ανοχή της ελληνικής κυβέρνησης, να μπουν δηλαδή «ληγμένα» και στα σπίτια των Ελλήνων, μετά την εφαρμογή του μέτρου συνταγογράφησης δραστικής ουσίας και αύξησης του ποσοστού χρήσης γενόσημων σκευασμάτων στο 60% μέχρι το τέλος του χρόνου. Ενδεχόμενο που μοιάζει δύσκολο να αποφευχθεί, αν οι γιατροί δεν έχουν πια τη δυνατότητα να υποδεικνύουν θεραπεία μέσω επώνυμου φαρμάκου και οι ασθενείς δεν ξέρουν τι καταναλώνουν, μπερδεμένοι μέσα σε φαρμακολογικούς όρους περιγραφής μιας δραστικής ουσίας.
πηγή: stithoskopio
Posted in: 
