Επιστημονικές έρευνες δείχνουν ότι στο DNA μπορεί να αποθηκευθεί απείρως μεγαλύτερος όγκος ψηφιακών πληροφοριών από οποιαδήποτε άλλο μέσο αποθήκευσης έχει κατασκευασθεί μέχρι στιγμής. Σε ένα μόνο γραμμάριο τεχνητού DNA χώρεσαν 2,2 εκατομμύρια gigabits(!)
Επιστήμονες του Ευρωπαϊκού Ιδρύματος Βιοπληροφορικής κατάφεραν να αποθηκεύσουν σε τεχνητό τμήμα DNA μεγάλο όγκο ψηφιακών δεδομένων, μεταξύ των οποίων τα 154 σονέτα του Σαίξπηρ (σε αρχείο txt), ακουστικό υλικό διάρκειας 26 δευτερολέπτων από την ιστορική ομιλία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ «Εχω ένα όνειρο...» (σε αρχείο mp3), μια ψηφιακή φωτογραφία του εργαστηρίου τους (αρχείο jpg) και σε pdf το διάσημο άρθρο με το οποίο οι Γουότσον και Κρικ περιέγραψαν πρώτη φορά το 1953 τη διπλή έλικα του DNA.
Οι ειδικοί που δημοσίευσαν την έρευνα στην επιθεώρηση «Nature», εκτιμούν πως η αποθήκευση δεδομένων σε DNA θα είναι από τις βασικότερες τεχνολογίες του μέλλοντος.
Προς το παρόν, η εγγραφή δεδομένων σε DNA έχει αποδειχθεί πολύ δύσκολη. Αντίθετα, η ανάγνωση των αποθηκευμένων είναι σχετικά εύκολη με τα σύγχρονα τεχνολογικά μέσα.
Επιστήμονες του Ευρωπαϊκού Ιδρύματος Βιοπληροφορικής κατάφεραν να αποθηκεύσουν σε τεχνητό τμήμα DNA μεγάλο όγκο ψηφιακών δεδομένων, μεταξύ των οποίων τα 154 σονέτα του Σαίξπηρ (σε αρχείο txt), ακουστικό υλικό διάρκειας 26 δευτερολέπτων από την ιστορική ομιλία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ «Εχω ένα όνειρο...» (σε αρχείο mp3), μια ψηφιακή φωτογραφία του εργαστηρίου τους (αρχείο jpg) και σε pdf το διάσημο άρθρο με το οποίο οι Γουότσον και Κρικ περιέγραψαν πρώτη φορά το 1953 τη διπλή έλικα του DNA.
Οι ειδικοί που δημοσίευσαν την έρευνα στην επιθεώρηση «Nature», εκτιμούν πως η αποθήκευση δεδομένων σε DNA θα είναι από τις βασικότερες τεχνολογίες του μέλλοντος.
Προς το παρόν, η εγγραφή δεδομένων σε DNA έχει αποδειχθεί πολύ δύσκολη. Αντίθετα, η ανάγνωση των αποθηκευμένων είναι σχετικά εύκολη με τα σύγχρονα τεχνολογικά μέσα.